Atrakcje w Ustrzykach Dolnych

Letnie atrakcje:

· Szlaki spacerowe

· Trasy nordic walking

· Downhillowe trasy rowerowe na Laworcie

· Kompleks basenów Delfin - kryta pływalnia, baseny otwarte,

· Stadniny koni

· Szlaki: Kolonizacji Józefińskiej, Naftowy, Umocnień Obronnych i Pomników Przeszłości, Architektury Drewnianej

· Sanktuarium Matki Bożej Bieszczadzkiej

· Cerkiew pw. Zaśnięciem Matki Bożej

 

Zimowe atrakcje:

· Stacje Narciarskie Gromadzyń oraz Laworta

· Trasy do narciarstwa biegowego

· Lodowisko miejskie

 

Muzea:

· Muzeum Bieszczadzkiego Parku Narodowego

· Muzeum Młynarstwa i Wsi

· Izba Regionalna

 

Szlak Architektury Drewnianej

Drewniane cerkwie w Bieszczadach to jeden z charakterystycznych i rozpoznawalnych symboli tego regionu. Niestety burzliwy okres 1939 – 1947 oraz lata 50 i 60 wpłynęły na zmniejszenie liczebności tych obiektów. Część zniszczeń dokonała wojna, ale sporo cerkwi zostało w późniejszym czasie rozebranych. Przez gminę Ustrzyki Dolne przechodzi część trasy III Ustrzycko – Leskiej. W jej skład wchodzi 7 cerkwi, które dziś należą do kościoła rzymsko-katolickiego.

Do szlaku Architektury Drewnianej w gminie Ustrzyki Dolne należą:

 

Greckokatolicka cerkiew pw. św. Michała Archanioła obecnie rzymskokatolicki kościół filialny pw. św. Antoniego w Łodynie

Wzniesiona w 1862 r. Jest to budowla o konstrukcji zrębowej, trójdzielna, z sanktuarium zamkniętym ścianą boczną i zakrystią od północy. Od zachodu mieści się przybudowana wieża konstrukcji mieszanej, dwukondygnacyjna a także murowana dzwonnica z jednym dzwonem. Cerkiew ta od 1951 r. służyła jako magazyn a w 1970 r. została przejęta w użytkowanie przez kościół rzymsko-katolicki.

 

Greckokatolicka cerkiew parafialna pw. Narodzenia Matki Bożej obecnie rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Krościenku

Budowana w latach 1794-1799 cerkiew znajduje się na wzgórzu w widłach potoków Stebnik i Strwiąż. Między rokiem 1956 a 1971 pełniła funkcję magazynu oraz owczarni, tym samym będąc niszczona. Wybudowana na planie kwadratu cerkiew w Krościenku wyróżnia się tym że nawa główna jest szersza od pozostałych elementów, a znajdująca się nad nią kopuła osadzona jest na ośmiobocznym bębnie.

 

Greckokatolicka cerkiew parafialna pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny następnie rzymskokatolicki kościół filialny pw. Narodzenia NMP w Liskowatem (obecnie nieużytkowana)

Jest jednym z 3 obiektów sztuki cerkiewnej w naszym kraju wzniesionych w stylu bojkowskim. Ta drewniana cerkiew powstała w 1832 r. na miejscu wcześniejszej cerkwi, choć charakterystyczna dla XVII w. konstrukcja przewiduje że mogła ona powstać wcześniej. W okresie 1953- 1954 uległa dewastacji, gdyż pełniła funkcję magazynu nawozów. Cerkiew jest budowlą trójdzielną, orientowaną na planie kwadratu o konstrukcji zrębowej. Na terenie przynależnym do sanktuarium znajduje się stary cmentarz oraz dzwonnica z kamienia, pełniąca rolę bramy wejściowej.

 

Greckokatolicka cerkiew pw. Narodzenia Bogarodzicy obecnie kościół rzymskokatolicki pw. św. Maksymiliana Kolbego w Wojtkowej

Wybudowana w 1910 r. cerkiew zaliczana jest do ukraińskiego stylu narodowego i zostałą ufundowana przez Stanisława Nowosielskiego. Powstała na miejscu starej, drewnianej cerkwi z 1752 roku. Po wysiedleniu z tych terenów ludności ukraińskiej była opuszczona a w kolejnych latach użytkowana jako magazyn nawozów sztucznych. Powstała na planie krzyża greckiego cerkiew ma budową orientowaną, trójdzielną o konstrukcji zrębowej, a boczne ramiona zakończono trójkątnymi szczytami. Nad nawą znajduje się ośmioboczny tambur z kopułą z baniastym hełmem.

 

Greckokatolicka cerkiew parafialna pw. św. Paraskewy obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Ustjanowej Górnej

Wybudowana w 1792 roku budowla sakralna znajduje się w Ustianowej przy bocznej drodze, obok dawnego kombinatu drzewnego. Cerkiew wybudowane jest na planie podobnym do kwadratu, zamknięta trójbocznie. W 1956 roku wyposażenie sanktuarium przewieziono do Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. Kiedy cerkiew przejął kościół rzymsko-katolicki, rozpoczęto remonty i zmieniono 70% budulca.

 

Greckokatolicka cerkiew pw. Opieki Matki Bożej obecnie rzymskokatolicki kościół filialny pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Równi

Powstała w XVIII wieku cerkiew reprezentuje styl bojkowski i uchodzi za jedną z najpiękniejszych zachowanych cerkwi. Jest to świątynia orientowana, drewniana o konstrukcji zrębowej, trójdzielna, trójkopułowa, z opasaniem wspartym na

uskokowych rysiach. Po przekazaniu cerkwi Kościołowi rzymskokatolickiemu została całkowicie odremontowana, po dawnym wyposażeniu zachowały się jedynie ślady mocowania ikonostasu i ołtarzy bocznych. Cztery ikony pochodzące z sanktuarium można zobaczyć w Muzeum w Łańcucie.

 

Cerkiew greckokatolicka pw. św. Mikołaja obecnie rzymskokatolicki kościół filialny pw. bł. Bronisławy w Hoszowie

Hoszowska cerkiew znajduje się na wzgórzu, do której prowadzą długie, murowane schody. W roku 1939 mieszkańcy wsi rozpoczęli jej budowę a w 1941 r. została uszkodzona przez wybuch amunicji, którą w niej przechowywano. Przez pewien okres czasu była także wykorzystywana jako owczarnia. Sanktuarium jest trójdzielną budowlą orientowaną o konstrukcji zrębowej, powstałą na bazie krzyża greckiego. Przy cerkwi znajduje się stary cmentarz oraz drewniana dzwonnica z czterospadowym dachem. Cerkiew uwieczniono w filmie „Wilcze echa”.

 

Jezioro Solińskie

Zapora solińska jest z pewnością jedną z największych atrakcji turystycznych tej miejscowości oraz tej części Podkarpacia, szczególnie upodobana przez turystów którzy nie przepadają za wyprawami w góry a także rodzin z dziećmi.

Pierwszy projekt budowy zapory wodnej opracował w 1921r. prof. Karol Pomianowski z Politechniki Warszawskiej, jednak dalsze prace przerwała II wojna światowa. Nowy projekt zagospodarowania hydroenergetycznego Sanu opracował inż. Bolesław Kozłowski i tak w latach 1960-1968 powstała zapora. W osiem lat wybudowano najwyższą tamę w Polsce, spiętrzającą wody rzeki San, Solinki i innych potoków. Podczas napełniania zbiornika wysiedlono ludność mieszkającą w okolicy oraz zalano wsie Solina, Horodek, Chrewt, Sokole, Teleśnica Sanna oraz część Wołkowyi. W taki sposób powstał sztuczny zbiornik wodny o największej pojemności w Polsce. Na uwagę zasługuje fakt że zbiornik nieznacznie zmienił klimat panujący w Bieszczadach, bowiem latem absorbuje ciepło a zimą oddaje co wpłynęło na zmniejszenie rocznych amplitud powietrza. Na sile przybrały jednak wiatry, co sprawiło że bieszczadzkie jezioro jest rajem dla żeglarzy. Dla ciekawskich turystów zostało udostępnione wnętrze zapory, które można zwiedzać w wyznaczonych godzinach bądź po uprzednim kontakcie telefonicznym.

Otoczenie Jeziora Solińskiego jest licznie odwiedzane przez turystów, wczasowiczów oraz kuracjuszy z pobliskiego Polańczyka. Jego brzegi są dobrze zagospodarowane przez ośrodki rekreacyjne. Praktycznie we wszystkich przystaniach istnieje możliwość wypożyczenia sprzętu pływającego: rowerków wodnych, kajaków, łódek czy wyczarterowanie jachtu. Poza wyznaczonymi kąpieliskami, kąpiel jest zabroniona a na całym zbiorniku obowiązuje strefa ciszy (zakaz używania silników spalinowych). W sezonie kursują tutaj statki wycieczkowe.

 

 

Bieszczadzka Kolejka Leśna

Większość osób wybierających się w Bieszczady na pewno słyszało o “bieszczadzkiej kolejce”. Stacja początkowa “bieszczadzkiej ciuchci” znajduje się w miejscowości Majdan, koło Cisnej. Stad pociągi kursują na dwóch trasach w kierunku stacji Przysłup oraz Balnicy.

Na kupujących bilety przejazdu duże wrażenie robi zabytkowy budynek stacji, a to dopiero początek atrakcji. Małe, sympatyczne wagoniki i droga przez las z dala od cywilizacji to idealna atrakcja dla rodzin z dziećmi oraz osób, które lubią kontakt z naturą. Dodatkowo we wspomnianym budynku stacji urządzono ekspozycję muzealną, która gromadzi przedmioty związane z bieszczadzką kolejką z różnych okresów. Zobaczymy tutaj przedmioty, które były używane przez pracowników kolejki: mundury, czapki, narzędzia oraz wiele innych przedmiotów.

Jeśli chodzi o bilety na Bieszczadzką Kolejkę Leśną to zachęcamy do kupowania ich przez Internet, ponieważ te na najatrakcyjniejsze terminy są często wykupywane z dużym wyprzedzeniem.

 

Bieszczadzkie Drezyny Rowerowe

Bieszczadzkie Drezyny Rowerowe to kolejny przykład atrakcji dla rodzin z dziećmi ale nie tylko! Główna stacja oraz wypożyczania znajdują się w Uhercach Mineralnych, skąd wyrusza większość wycieczek, ale w sezonie letnim drezyny rozpoczynają swój kurs także w Ustrzykach Dolnych. Bieszczadzkie drezyny różnią się od tradycyjnych tym że napędzane są siłą nóg, czyli można jechać na nich jak na rowerze. Drezyny są 4-osobowe (5-osobowe jeśli są też dzieci), pedałują tylko 2 osoby a reszta bezpiecznie podróżuje i podziwia widoki, co jest niezwykle komfortowe dla rodzin z dziećmi. Z pewnością jest to forma aktywnego wypoczynku, a także alternatywna forma poznawania urody i bogactwa Bieszczadów.

Wypożyczalnia drezyn rowerowych w Uhercach Mineralnych należy do największych w Europie. Z Uherzec drezyną można udać się w podróż czterema trasami, natomiast jedną trasą ze stacji w Ustrzykach Dolnych. Rozkład jazdy oraz dostępność drezyn można sprawdzić na stronie: drezynyrowerowe.pl/pl.

 

Bieszczadzki Park Narodowy

Bieszczadzki Park Narodowy został utworzony w 1973 r., jest trzecim pod względem wielkości parkiem narodowym w Polsce i chroni najwyższe partie polskiej części Karpat Wschodnich. Na terenie parku znajduje się kilkanaście ścieżek historyczno-przyrodniczych, które w większości prowadzą wzdłuż szlaków pieszych. Szczególne popolarne sa ścieżki przyrodnicze “Połonina Wetlińska”, “Bukowe Berdo” czy “Połonina Caryńska”. Charakterystycznym miejscem jest schronisko Chatka Puchatka (obecnie w przebudowie), na Połoninie Wetllńskiej. Cała sieć szlaków ma długość 130 kilometrów. Szlaki te można również przebywać konno lub na rowerach.

Sporą atrakcją są Ecomeleksy, ekologiczne i elektryczne. Początek wycieczki znajduje się na parkingu w Ustrzykach Górnych a koniec w Wołosatem. Podczas podróży, turyści mają możliwość podziwiania przyrody i wysłuchania opowiadań o historii Bieszczadów.

Ale Bieszczadzki Park Narodowy nie obejmuje tylko gór. Równie atrakcyjne są jego doliny, gdzie znaleźć możemy ślady dawnego osadnictwa- studnie, piwnice, resztki domów, zdziczałe sady, które należały do ludności wysiedlonej z tych okolic w latach 1944-1947.